Is Reverse Total Shoulder Arthroplasty for Fractures Associated with Higher Revision Rates Compared to Degenerative Indications? An analysis from the Dutch Arthroplasty Register

Juni 2023: Publicatie JSES
Is Reverse Total Shoulder Arthroplasty for Fractures Associated with Higher Revision Rates Compared to Degenerative Indications? An analysis from the Dutch Arthroplasty Register

RWA Spek, A Spekenbrink-Spooren, JW Vanhommerig, N Jonkman, JN Doornberg, RL Jaarsma, PC Jutte, HC van der Veen, A van Noort, MPJ van den Bekerom.

Primaire omgekeerde schouderprothesen vanwege fracturen hebben één jaar na de operatie een hoger revisiepercentage dan vanwege degeneratieve aandoeningen

Primaire omgekeerde schouderprothesen zijn een goede behandeling voor een breuk in het bovenste deel van de bovenarm, of proximale humerusfractuur. Het is echter 
onduidelijk of de uitkomsten van deze ingreep verschillen van geplande prothese-ingrepen voor de behandeling van degeneratieve (verouderende) aandoeningen van het schoudergewricht.

In dit onderzoek is gekeken of omgekeerde schouderprothesen geplaatst vanwege een fractuur vaker gereviseerd werden dan electief geplande prothese-ingrepen vanwege degeneratieve aandoeningen (glenohumerale artrose, rotatorcuff-artropathie, rotatorcuff scheuren, reumatoïde artritis). Daarnaast is gekeken of er een verschil is in patiëntgerapporteerde uitkomsten tussen deze groepen na de operatie.

Patiënten vanaf 18 jaar die tussen 2014 en 2020 een omgekeerde schouderprothese kregen werden retrospectief bekeken. Het ging om gegevens uit 92 verschillende ziekenhuizen en van 32 verschillende prothesemerken. De primaire uitkomstmaat was het revisie percentage. De secundaire uitkomstmaten waren de patiëntgerapporteerde uitkomsten Oxford Schouder Score, EQ-5D, pijnscore (in rust en bij belasting), de aanbevelingsscore (mate waarin men de prothese-ingreep zou aanbevelen aan een vriend of familielid), verandering in dagelijks functioneren en verandering in pijn ten opzichte van het functioneren vóór de operatie. 

Conclusie

Patiënten die een omgekeerde schouderprothese kregen vanwege een fractuur hebben een hogere kans op een revisie binnen één jaar na de operatie dan patiënten die een omgekeerde schouderprothese kregen vanwege degeneratieve aandoeningen. Het is aannemelijk dat dit te verklaren is doordat het behalen van een goede prothesepositie tijdens de operatie moeilijker is bij een fractuur en door de invloed van de manier waarop de fractuur heelt op het resultaat van de prothese-ingreep. Er waren geen verschillen in patiëntgerapporteerde uitkomsten tussen de groepen. Ondanks dat dit type schouderprothese nog altijd de beste behandeling is van fracturen, moeten patiënten worden ingelicht over het hogere percentage revisies binnen 1 jaar en kan dit worden meegenomen bij de gezamenlijke besluitvorming.